Op 25 september 2015 verkoos de NOBTRA (Nederlandse Orde voor Beroepstrainers) Silvia Blankestijn tot Trainer van het Jaar 2015-16. ‘Trainer van het Jaar’ is de prijs voor de persoon die volgens collega’s en opdrachtgevers de beste trainer is in het Nederlandse taalgebied.
Ambassadrice voor het trainersvak
Op 25 september 2015 verkoos de NOBTRA (Nederlandse Orde voor Beroepstrainers) Silvia Blankestijn tot Trainer van het Jaar 2015-16.
Als directeur en hoofdopleider van Blankestijn & Partners bouwt Silvia volgens de jury aan ‘een sterke positionering en krachtige beeldvorming van het trainersvak’.
Verder voert het juryrapport aan dat Silvia ‘door het opleiden van trainers, het doorgeven van kennis en ervaring, het ontwikkelen van vakliteratuur en het blijvend in contact zijn met het werkveld al jaren tot op de dag van vandaag een belangrijke en essentiële bijdrage levert aan het trainersvak’.
Zij vinden Silvia daarmee een ambassadrice voor het trainersvak.
Silvia confronteert met volle aandacht, respect en liefde
Silvia confronteert de deelnemers met zichzelf en doet dat ‘met volle aandacht, respect en liefde’.
In één van de voordrachten valt te lezen:
‘Silvia Blankestijn als trainer is voor mij als een koffieboon: een kleine vrucht die zorgt voor een krachtige smaak, waarvan het volledige smaakbouquet zich langzaamaan blootgeeft en waar je vervolgens heel lang van kunt nagenieten.
Een training volgen bij Silvia is een diepgaand proces ervaren waarbij je stap voor stap bij de kern komt. Eenmaal bij de kern wordt het resultaat bekrachtigd, zodat je er echt op een effectieve manier mee verder kunt.’
Juryrapport Trainer van het Jaar 2015-16
De jury van de NOBTRA onderbouwt in het juryrapport haar keuze met de volgende argumenten:
Als directeur en hoofdopleider van opleidingsinstituut Blankestijn & Partners is Silvia een bevlogen opleider van trainers, heeft ze een aantal trainersmodellen ontwikkeld, en begeleidt ze haar deelnemers gepassioneerd en resultaatgericht.
Silvia heeft in meer dan dertig jaar een hoogwaardig vakmanschap ontwikkeld en is een ambassadrice van het trainersvak. Ze heeft een eigen stijl en visie, en vakkennis die geworteld is in de ontwikkelingen binnen het werkveld.
De jury is onder de indruk van Silvia’s impact op deelnemers, door de combinatie van vakmanschap en persoonlijke ontwikkeling. Ze confronteert (aankomend) trainers in haar opleidingen met hun wezenlijke leerpunten, “liefdevol, krachtig en met een lange nawerking”.
Citaat uit de aanbeveling van opdrachtgevers
“In haar aanpak schroomt zij niet om de deelnemer met zichzelf te confronteren.
Dit doet ze met volle aandacht, respect en liefde en ze laat niet eerder los totdat de deelnemer begint te bewegen in zijn of haar persoonlijke ontwikkeling. In het functioneel confronteren schrikt zij er niet voor terug om even minder aardig gevonden te worden door de deelnemer.”
Meer over onze kwaliteit
Nieuwsgierig naar meer over onze kwaliteit? Lees dan:
Meld je aan voor onze nieuwsbrief en blijf op de hoogte van de nieuwste blogs, tips en artikelen op onze Kennisbank voor coaches, trainers en teamcoaches.
Door: Pauline van der Schrieck ( Oremus, de achternaam van mijn man) op:
Beste Silvia,
Het is al heel lang geleden dat ik bij jou in therapie was.
Misschien was ik een van je eerste?
Je was jonger dan ik, nu natuurlijk ook nog. Ik had wel wat twijfels omdat je niet echt een opleiding tot psycholoog had, maar eenmaal bij je binnen, voelde het goed.
Ik kwam nog bij je thuis en kon in je boekenkast kijken, dat was een thuiskomen.
Ik denk regelmatig terug aan je.
Je hebt mij geleerd de confontratie niet uit de weg te gaan. In mijn leven speelde mijn vader een hoofdrol. Ik ben de laatste vijf jaar met hem bezig geweest. Hij stierf al in 1999. Hij liet een archief achter, met oorlogspapieren. Deze ben ik gaan uitzoeken. Nu is het klaar als familieboek. Het is een ware therapie geweest. Maar nu kan ik het hoofdstuk ” mijn vader” afsluiten. Dank voor je goede hulp in die tijd, zo lang geleden.
Met hartelijke groeten,
Pauline
Praat mee
Door: Pauline van der Schrieck ( Oremus, de achternaam van mijn man) op:
Beste Silvia,
Het is al heel lang geleden dat ik bij jou in therapie was.
Misschien was ik een van je eerste?
Je was jonger dan ik, nu natuurlijk ook nog. Ik had wel wat twijfels omdat je niet echt een opleiding tot psycholoog had, maar eenmaal bij je binnen, voelde het goed.
Ik kwam nog bij je thuis en kon in je boekenkast kijken, dat was een thuiskomen.
Ik denk regelmatig terug aan je.
Je hebt mij geleerd de confontratie niet uit de weg te gaan. In mijn leven speelde mijn vader een hoofdrol. Ik ben de laatste vijf jaar met hem bezig geweest. Hij stierf al in 1999. Hij liet een archief achter, met oorlogspapieren. Deze ben ik gaan uitzoeken. Nu is het klaar als familieboek. Het is een ware therapie geweest. Maar nu kan ik het hoofdstuk ” mijn vader” afsluiten. Dank voor je goede hulp in die tijd, zo lang geleden.
Met hartelijke groeten,
Pauline